Tematyka prac badawczych była ściśle związana z potrzebami lokalnego przemysłu, zwłaszcza lotniczego, motoryzacyjnego i oświetleniowego. Badania realizowane były w większości w pełnym cyklu rozwojowym. Do tych zadań zmodyfikowano i skompletowano nowoczesną linię technologiczno-doświadczalną oraz zestaw aparatury do kompleksowych badań środowiskowych, a także powołana została, w ramach Zakładu, Pracownia Doświadczalna Mikroukładów Hybrydowych, gdzie przede wszystkim wytwarzane były – w skali małoseryjnej, z pełnym odbiorem do celów wojskowych i certyfikatami IKCSP (Inspektorat Kontroli Cywilnych Statków Powietrznych) – urządzenia osprzętu lotniczego, m. in.: wysokostabilny wzmacniacz pomiarowy (GWP-1) i standaryzujący (GWS-1), przeznaczony do pracy w systemach rejestracji parametrów samolotu w locie, jedno- i trójfazowy przekaźnik zaniku napięcia w sieci pokładowej (kontynuowana produkcja małoseryjna), systemy stabilizacji temperatury w zasobnikach lotniczych, wraz z powierzchniowymi grzejnikami (np. w lukach akumulatorowych lub systemach foto-grametrycznych), a także serie prototypowe układów i urządzeń dla innych potrzeb.W efekcie, na przestrzeni blisko 20 lat, rozwijając współpracę z ośrodkami zagranicznymi i krajowymi, zrealizowano 20 prac o praktycznej użyteczności dla przemysłu (wdrożenia produkcyjne, w tym na podstawie udzielonych licencji i zawartych umów, opracowanie kompletnych linii technologicznych i programów produkcji) oraz instytucji badawczych (np. specjalistyczny i powszechnie wykorzystywany program komputerowy HYBTERM), opublikowano w czasopismach naukowych lub zaprezentowano podczas konferencji, w większości o charakterze międzynarodowym, łącznie ponad 200 prac, przygotowano 8 monografii, a także uzyskano 16 patentów. Uwidocznił się dynamiczny rozwój kadry, wyrażający się 13 obronionymi, w rożnych uczelniach, pracami doktorskimi i 3 rozprawami habilitacyjnymi. Zakład był inspiratorem i organizatorem w latach 1973 i 1977 Sympozjum „Mikroelektroniczna Technika Grubowarstwowa”.
